WILISWEG

Westen

Donderdag 10 mei 2018.

Bewolkte start van de dag.
Wij gaan voor een laatste rit naar het westen en zijn al snel 10 euro armer aan tolgeld. Afslag Estepona. Dat blijkt een zeer bloemrijke plaats te zijn en voor de rest lijkt het er erg veel op Fuengirola, net zo'n boulevard. De bloemperkjes zijn alleen mooier in Estepona.
De plaats Casares, landinwaarts, is onze bestemming. Maar het wordt steeds bewolkter en kouder en de regen ligt op de loer.
Na 13 km komen we bij het witte dorp en bekijken de ligging en het uitzicht. Het dorp heeft steile en kronkelige straatjes want ook deze plaats ligt tegen een berg aan.
Wij zijn duidelijk te koel gekleed en stappen snel een restaurant binnen voor een kop koffie. Die niet te drinken is, zo slap en smakeloos.
We hebben geen zin om kou te lijden bij het verder bekijken van dit dorp en besluiten terug te rijden. Aan de kust is het misschien beter weer.
En dat blijkt inderdaad zo te zijn. Zon en 24 graden.



Na een broodmaaltijd pakken we onze strandspullen en gaan naar de kust.
Daar zijn niet veel badgasten. Als Wil even naar de waterkant loopt is ze daar de enige persoon voor een kort moment. Dit is toch beter dan met kou in een stadje rondlopen, nietwaar!

Vanavond eten bij de Chinees en duimen voor Waylon, die meedoet aan het Europees Songfestival.
Na de maaltijd begeven we ons naar Jabega. Daar hebben we eerder Irish coffee gedronken. Nu doen we ook zoiets met appelgebak erbij en later whiskey en wijn, want het is gezellig. Er staat een artiest live te zingen… we zien hem alleen niet zien.

<<

>>